Altından daha kıymetli beyitler

Gönlümden, gökyüzüne dogru.


Kuyrugu sevgi ile süslenmis,

ipligi birkaç sevgi sözü,


Rüzgârı içten bir bakıs,


Terazisi mutluluk olan.


Bu uçurtma duygum,


Bu uçurtma kendim.


Süzülüyor göklerde sevginin kanatları ile.


Bulutlar okşuyor tenimi, beyazın saflıgı ile


Dünyayı görüyorum, üzerinde siyahlıklar!


Hiç yüzünden çıkan savaşları görüyorum,


Bir yanlısın sonucu,


Sokak çocuklarını görüyorum.


Aglayan anneleri görüyorum,


Çocuklarına hasret anneleri.


Yok yere çalınan hayatları görüyorum,


Sadece para için satılan hayatları.


Parayı tek hedef seçmiş insanları görüyorum,


Dalından koparılan gülleri,


Çocuksuz kırları görüyorum.


Kırlar solgun, sessiz, üzgün.


Gözyası görüyorum,


Üzüntü görüyorum, irkiliyorum…


Gözlerimi kapatmak istiyorum,


Sonsuza kadar hiç açmamak,

Fakat evet, evet yanlıs görmüyorum,


Az da olsa pembelikler de var dünyada.


Sevgiyle gülümseyen insanları görüyorum.
Gülüne kavusmus bülbülün,
Sevinç melodilerini dinliyorum,


Kırlarda koşan çocukları görüyorum,


Kırlar yesil, kırlar mutlu,


Birbirini gerçekten seven insanları görüyorum,


Dostluk, dürüstlük, hoşgörü görüyorum,
Balıkların sudaki oynaşmalarını görüyorum,


Karınca katarlarının neşe içerisinde geçişlerini görüyorum,


Evet, evet artık siyahlıkları görmüyorum, göremiyorum,


Sadece pembelikler süslüyor dünyayı,


Haykırmak istiyorum dünyaya, seni seviyorum diye,


Tüm sevgimi siyahlıkların üzerine örtmek istiyorum,


Sevgi ipliğiyle, ulaşılmaza ulaştırmak istiyorum sevgimi,


Çok mu zor, pembelikleri görmek,


Çok mu zor, "seni seviyorum" demek,


Çok mu zor, gülümsemek,


Bir deneyebilsek,


Dünyada siyahlıklar kalmayacaktır.