YUNUS İMRƏYƏ

YUNUS İMRƏYƏ

- Bir yerdə ölub, bəs niyə min yerdə doğuldu?
- Eşqində yanırkən yenidən bir də doğuldu.
Şerindəki hikmətli sətirlərdə doğuldu.

- Bir yerdə ölüb, bəs niyə min yerdə məzar?
- Hər qazılır çünki könüllərdə məzarı.
Otlarda, çiçəklərdə və güllərdə məzarı.

- Əfsanəmi, gərçəkmi? Bu insan, necə insan?
- Varlıq səsidir, qopmuş o, türkün qopuzundan.

Oktyabr, 1985



SEVDİNSƏ�

Sevdinsə�Beş il, on beş il nədir,
Bütün ömrün boyu gözləyəcəksən.
Nə boyda zülm etsə sevgili sənə,
Sevdinsə�"hər zülmə döz",- deyəcəksən.
Sevdinsə�Kölgəyə dönüb hər zaman
Sən onu hər yerdə izləyəcəksən.

Sevdinsə�qəm içib, dərd udacaqsan,
Onu unutmağı unutacaqsan.
Zərərin xeyirdir, xeyirin zərər,
Sevdinsə�Günahın içində həqsan.
Onu unutmağa çalışsan, əgər.
Sən özün özünü unudacaqsan.

Sevdinsə�qanqalı gül biləcəksən.
Hər əsən yarpağa kövrələcəksən.
Sevdinsə�nə dünən, nə də bu günsən,
Sevdinsə�həmişə sən gələcəksən.
Sevdinsə�bir ömrün ilk sabahısan,
Dünyanın ən böyük xeyirxahısan.

1980



SEVGININ TILSIMINDƏN

Həyat bizim üçün çox ağır oldu,
Bizim halımız bu, rüzgarımız bu.
Bu qədər bağlıykən könul-könülə,
Qorxuram həyatın hər zərbəsindən.
Biz gərək çıxmayaq bircə dəm belə
Sevginin tilsimli cazibəsindən.

Bir kökdən cücərir hər istəyimiz,
Eyni bir taleyi tən bölüşmüşük.
Çəkmə taylarıtək sağ-sol idik biz,
Sonradan gör necə tayekeş duşmuşuk.
İstək başımızda döndu qaxınca,
Tənələr dəmbədəm xırpalar bizi.
Məhəbbət dəmində ucaldan uca,
Həyat qəpik-qəpik xırdalar bizi.

Gətir xatirinə gecə-gündüzü,
Biri qapqaradır, biri ağappaq.
Sevginin bu tayı sevginin özü,
Sevginin o tayı gileydir ancaq.
Sevginin tilsimli cazibəsindən
Gəl,
gülüm,
çıxmayaq,
aman, çıxmayaq!

1989 alinti